Samenvatting
Het doel van de Green Deal was om de belemmeringen voor openbaar toegankelijke elektrische laadinfrastructuur weg te nemen waardoor rendabele commerciële exploitatie van laadinfrastructuur mogelijk wordt. Om dit doel te bereiken zetten partijen in op drie thema’s: innovatie, beperking van de kosten en aanpassing van de wetgeving. Met behulp van een kennisplatform en een innovatief en op kostenreductie gericht stimuleringsprogramma voor openbaar toegankelijke elektrische laadinfrastructuur zijn de aanleg- en exploitatiekosten per laadpaal substantieel omlaag gebracht.
Resultaten
Om de uitrol van openbaar toegankelijke elektrische laadinfrastructuur te stimuleren konden decentrale overheden een bijdrage vragen aan de Rijksoverheid per publiek toegankelijke laadpaal. In totaal stelde de Rijksoverheid € 7,2 mln. ter beschikking over een periode van 3 jaar. De beschikbare rijksbijdrage per laadpaal is in drie termijnen afgebouwd. In de eerste termijn (tot juli 2016) bedroeg de rijksbijdrage maximaal € 900,- per laadpaal, in de tweede termijn (tot juli 2017) € 600,- en in de laatste termijn (tot juli 2018) € 300,-. Deze bijdrage is uiteindelijk door ruim 150 gemeenten gebruikt voor de realisatie van ruim 5.500 laadpalen (ruim 11.000 laadpunten). Daarnaast zijn er nog ruim 2.500 laadpalen in voorbereiding. Bij het uitschrijven van concessies en aanbestedingen voor laadpalen werken gemeenten vaak samen in regioverbanden, dit creëert schaalgrootte en draagt daarmee bij aan de kostenreductie van laadpalen. De regioverbanden die op deze manier ontstaan zijn dekken inmiddels een groot deel van Nederland af.
Het doel van het kennisplatform laadinfrastructuur NKL was om in een periode van drie jaar te bereiken dat publiek laden zoveel goedkoper wordt dat er sprake is van een sluitende business case. Om dit doel te bereiken heeft NKL met haar partners de activiteiten ingericht langs 4 programmalijnen: Gebiedsgerichte kennisontwikkeling, Ketenoptimalisatie, Standaardisatie & Protocollen en Smart Charging. Tot en met juni 2018 zijn in totaal 47 projecten uitgevoerd of in uitvoering en 26 projecten zijn inmiddels afgerond. Daarnaast zijn door NKL diverse kostenbenchmarks uitgevoerd. Daaruit komt naar voren dat de kosten van een publieke laadpaal in de periode 2014-medio 2017 met 35% zijn gedaald. Uit de laatste benchmark volgt de verwachting dat de eenmalige en periodieke kosten in 2020 tot 40% zullen dalen. Er is nog geen sprake van een sluitende business case maar het vooruitzicht op een sluitende business case is in een aantal gevallen voldoende gebleken voor marktaanbieders van laadpalen om de investering zelfstandig te financieren.
In de toekomst zal de benchmark niet alleen meer gericht zijn op kostenreductie, maar ook op andere aspecten zoals innovatie en cybersecurity. Dat past bij het volwassen worden van de markt. Soms kunnen innovaties een paal duurder maken, terwijl de businesscase op een hoger niveau daarmee sluitend kan worden gemaakt, bijvoorbeeld in het geval van smart charging.
Met betrekking tot het wegnemen van belemmeringen in wet- en regelgeving vindt afstemming plaats op het gebied van smart charging. Marktpartijen en netbeheerders zien een aantal knelpunten op dit vlak. Eind 2017 is er ook een rapport over dit onderwerp verschenen dat PWC heeft opgesteld in opdracht van o.a. Stedin en de gemeente Utrecht over knelpunten bij smart charging en met name Vehicle to Grid (V2G) laden. Deze knelpunten worden met EZK besproken in het kader van de herziening van de energiewetgeving.
Eén van de vervolgacties is dat het kennisplatform NKL met 3 jaar verlengd is tot 2020. Daarnaast wordt er in het kader van het Klimaatakkoord aan de Mobiliteitstafel gewerkt aan een nieuw plan om de laadinfrastructuur in Nederland verder uit te rollen.